Τι ησυχία Θεέ μου …

Δύο δωμάτια, έξυπνα ξέχωρα με ημιδιαφανή χώρισμα. Ένας μικρός διάδρομος, ένα σαλόνι με μια πολυθρόνα, ένα τριθέσιο καναπέ ν’ακουμπάει  τη πλάτη του  σε καθρέφτη, δίπλα ένα μπαράκι και μπροστά από αυτό μια μικρή τραπεζαρία. Απέναντι από τον καναπέ, μετά το τραπεζάκι με όλο το απαραίτητο διαφημιστικό υλικό, ένα γραφείο, επίσης εξοπλισμένο με όλα τα χρειαζούμενα. Λίγα βήματα πιο πέρα, το επόμενο δωμάτιο. Καθρέφτης πάνω σε σκούρο χαμηλό έπιπλο και δίπλα τηλεόραση. Το παράθυρο βλέπει σε ακάλυπτο. Το κρεβάτι μεγάλο σκεπασμένο με εμπριμέ κάλυμμα σε αποχρώσεις του σκούρου πράσινου. Μοκέτα από άκρη σε άκρη, παχιά και ζεστή.

Η πόρτα άνοιξε, καταλάθος ..

-          - Ευτυχώς, είμαστε ήσυχοι

-          - Δυστυχώς, φτάσαμε την ησυχία